شعر درباره ریاضی

 شعر درباره ریاضی 

 
منحنی قامتم، قامت ابروی توست                     خط مجانب برآن،سلسه گیسوی توست

 حدرسیدن به او،مبهم وبی انتهاست                     بازه ی تعریف دل،در حرم کوی دوست   

چون به عددیک تویی،من همه ی صفرها              آنچه که معنی دهد قامت دلجوی توست 

پرتوی خورشید شد،مشتق از آن روی تو              گرمی جان بخش او،جزئی ا آن خوی توست

بی تو وجودم بود،یک سری واگرا                           ناحیه ی همگراش دایره ی روی توست

زندگی مجذوراینه است

زندگی گل به توان ابدیت

زندگی ضرب زمین درضربان دل ما

زندگی هندسه ی ساده ویکسان نفسهای  من است

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






موضوعات مرتبط: اشعار ، ،

تاريخ : جمعه 3 آذر 1391 | 1:26 قبل از ظهر | نویسنده : روزبه رجبی |
.: Weblog Themes By BlackSkin :.